“You talkin' to me?”
Bestaat er ook zoiets als Vadermaffia? Gek, als ik dat hardop zeg komen er hele andere gedachten in mij op.
De moedermaffia zijn moeders die felle kritiek hebben op de opvoeding van andere moeders. Zij die beter weten hoe het hoort en vooral hoe het niet hoort. Ha! Nou geloof me, we doen allemaal maar wat! En dat werkelijk in elke fase van de opvoeding. Once you're in - your in. There's no getting out.
Toen ik moeder werd voor de eerste keer, 19 jaar geleden, waren ze er ook al, maar toen waren we nog niet zo actief op internet, althans ik was dat niet, dus hoorde ik ze ook niet veel. Ik was niet direct een zelfverzekerde moeder. Verre van dat! Ik had nog geen luier verschoond en nog geen fles gegeven en plots was daar dat wezentje van mijzelf, uit mijzelf. Iedereen vertrok na mijn thuisbevalling en we gingen de nacht in. Wauw…en nu? Proberende het perfect te doen, kwam ik er gaandeweg achter dat perfect helemaal niet lukt met kinderen. Ze saboteren de hele bende al vanaf de eerste dag, jouw hele routine, de hele f*cking dagplanning. Ik weet dat ik vooral in het begin blij was dat ik schoenen aan had als ik naar buiten ging. En ik heb de jongste zelfs eens, bij het wegbrengen van de oudste naar de peuterspeelzaal, daar laten staan in de maxicosi tot de juf mij erop wees "oeps, ja ik had er twee, deze is nieuw, nog even wennen" knipoogde ik naar haar. Niets gaat zoals je gepland had en ook niet zoals in de vele boeken geschreven staat.
Bij de geboorte van een kind wordt ook een ouder geboren, je bent het niet zomaar of altijd al. Je moet wennen, je moet leren. Ik hanteerde al snel het motto “gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat”. En die hanteer ik nog steeds. Altijd met de beste intenties.
En weet je, opvoeden is maatwerk… wat bij de 1 werkt, werkt bij de ander niet. Ik denk dat je zelf vooral het goede voorbeeld moet proberen zijn. Want ze kopiëren. Of ontlenen in ieder geval als ze jong zijn, hun wereldbeeld aan die van jou. "Observeer en leer " is iets dat bij alle kinderen van toepassing is. Wees vooral positief en niet te perfect, doe je niet zo voor, want jeetje, stel je toch eens voor dat je kinderen naar die maatstaf denken te moeten leven. Een onmogelijke missie en het recept voor een ongelukkig leven.
Screw up sometimes. Geef fouten toe. Leer ze, dat fouten maken niet erg is. Dat je juist fouten moet maken om te leren in dit leven. Push through, niet opgeven. En wees mens. Denk dat dat het beste voorbeeld is dat je ze kunt meegeven.
En voor alle oordelende, betweters die het nodig vinden om af te geven op een ander, screw you! Er hing vroeger een heel mooi tegeltje bij een hele lieve dame in de keuken dat zei ; "Wie zijn eigen tuintje wiedt, ziet het onkruid van de ander niet".