Altijd op zoek naar the next best thing?
Om er vervolgens achter te komen dat the next helemaal niet zo best was. Welcome to modern life! Mensen hoppen van baan naar baan, van contact naar contact, altijd op zoek naar dat ongrijpbare gevoel van meer, beter, next level.
Want waarom zou je settelen als er altijd ergens een betere optie zou kunnen zijn? Nou, misschien omdat je ook kunt kijken naar wat er nu is en wat de mogelijkheden zijn binnen wat je hebt. Maar dat lijkt in deze tijd lastig voor veel mensen, de kunst van tevredenheid. Alles moet snel, ieder jaar een nieuwe functie, elke 3 jaar een nieuwe job.
Oef... dan doe ik niet mee mensen. Ik zat negentien jaar bij mijn vorige werkgever en nu alweer acht jaar op mijn huidige plek. Vastgeroest? Saai? Echt niet. Slecht voor mijn cv? Who cares? Ik kies voor stabiliteit en zekerheid – iets wat buiten mijn werk om, lang niet altijd vanzelfsprekend is geweest. Bovendien: ik heb het hier naar mijn zin, dus waarom zou ik me laten meesleuren in de hype dat verandering altijd beter is? Ontwikkeling? Dat doe ik in mijn eigen tijd op heel veel vlakken en binnen mijn functie bij de organisatie waar ik nu werk.
Hetzelfde geldt voor relaties en contacten. One-night stands? Not my thing. Ik investeer liever in mensen dan dat ik swipe, match en weer ghost (wat natuurlijk helemaal pathetic is).
Met Tinder en Instagram DM’s is het makkelijker dan ooit om te denken dat the next best thing maar één klik verwijderd is. Springen van connectie naar connectie, verslaafd aan de rush van het nieuwe, om zich vervolgens weer terug bij af te vinden—verveeld, ontevreden, weer op zoek naar de volgende match.
Het vullen van een lege ruimte met oppervlakkige ervaringen in plaats van het bouwen van een betekenisvolle band lijkt de trend. Alsjeblieft zeg, wat een ellende. Ik ben er gewoon niet zo van. Ik houd van naast een fysieke connectie ook een emotionele connectie te hebben en niet van al die oppervlakkigheid.
Soms kan er binnen een veilige verbinding veel meer dan je denkt.
Stilstand is achteruitgang! Hell no! Soms kan even stilstaan je enorm vooruit helpen. Sta af en toe eens stil bij wat je hebt en wees dankbaar voor wat er is. Ontwikkeling is altijd goed, ik ben ieders grootste cheerleader wat dat betreft, maar jaag niet eindeloos door om het gevoel van ultieme tevredenheid te zoeken, dat zit in tevreden zijn met wat je hebt. En dat zit in jou.
En maakt het jou wel gelukkig om je een tennisarm te swypen of om elk half jaar een nieuwe auto van de zaak te bestellen, lekker doen hè. Zolang je er maar echt gelukkig(er) van wordt.
Terwijl iedereen zoekt naar de volgende dopamine-kick in de vorm van een nieuwe baan, een nieuwe liefde, date of de volgende wip, blijf ik lekker op sommige vlakken voorspelbaar. Niet omdat ik bang ben voor verandering, maar omdat ik weet wat ik wil. En dat voelt next level genoeg.